Είναι κλισέ, έχει ξαναγραφτεί, αλλά είναι και μια μεγάλη αλήθεια: ο Γιώργος Χατζηνάσιοςθα μπορούσε να είναι διακεκριμένος πιανίστας στο εξωτερικό. Να τον πλαισιώνουν και να τον συνοδεύουν μεγάλες συμφωνικές ορχήστρες σε απαιτητικά έργα σπουδαίων κλασικών και σύγχρονων συνθετών. Γίνεται αντιληπτό και από τον «ανειδίκευτο» ακροατή όταν τον ακούσει να αυτοσχεδιάζει και να «πειράζει» με τρόπο ασύλληπτο ακόμα και τις ίδιες τις δικές του αγαπημένες (μας) μελωδίες. Με πόσα τραγούδια μάς έχει προικίσει αυτός ο αγαπημένος συνθέτης; Πόσες φωνές αναδείχθηκαν μέσα από τις εμπνευσμένες μελωδίες του; Την προσεχή Παρασκευή 16 Ιουνίου, λοιπόν, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, μαζί με το Γιώργο Θεοφάνους και μια ομάδα νέων ταλαντούχων ερμηνευτών, ανηφορίζουν στο πανέμορφο Βεάκειο του Πειραιά για να ξεκινήσουν την καλοκαιρινή τους περιοδεία. Αφορμή για μια σύντομη, αλλά περιεκτική κουβέντα με το Γιώργο Χατζηνάσιο.
Πόσο βοηθητικό είναι για έναν συνθέτη να είναι και δεξιοτέχνης, παράλληλα, σε κάποιο μουσικό όργανο – ειδικά στο πιάνο; Αν ξεκινάγατε από την αρχή την πορεία σας, θα επιλέγατε την καριέρα του σολίστ με ενδεχόμενη επιτυχία στο εξωτερικό; (οι διεξιοτεχνικές σας αρετές θα το καθιστούσαν ιδιαιτέρως πιθανό).
Δεν έχει καμία σχέση η δεξιοτεχνία με την έμπευση. Σπουδαία παραδοσιακά τραγούδια έμειναν στην ιστορία και κάποιοι μουσικοί θεωρήθηκαν σημαντικοί χωρίς να καταφέρουν ποτέ να γράψουν μια νότα. Οσο για την απόφασή μου να επιλέξω τη καρριέρα του σολίστ να σας πω οτι ο πατέρας μου είχε αποφασίσει να γίνω σολίστας. Ομως δεν είχε οικονομική άνεση αλλά ούτε και γνωριμίες για να με στείλει στο εξωτερικό. γι αυτό.. Σολίστ δεν γίνεσαι στην Ελλάδα πρέπει να πας στη Βιέννη.
Τι σας προσφέρει το πάλκο και δεν το αποχωρίζεστε;
Το πάλκο έσωσε τη καριέρα μου. Στη δεκαετία του 1980, όταν βγήκε το ΠΑΣΟΚ, μ’ έκοψαν απο την ΕΡΤ. Αναγκάστηκα να βγω στο πάλκο τότε με το Γιάννη Σπανό και κάναμε μεγάλη επιτυχία. Ετσι καθιέρωσα τα ζεύγη συνθετών με τα οποία περάσαμε πολύ καλά. Το ίδιο συμβαίνει και με το Γιώργο (σ.σ. Θεοφάνους) τώρα.
Γράφετε νέες μουσικές ακόμα; Νέα τραγούδια; Ποια είναι η θέση σας για εκείνο το μύθο που θέλει τη δημιουργική πνοή να κοπάζει στους συνθέτες με το πέρασμα των χρόνων;
Γράφω μουσικές γενικότερα, όπως η όπερα μου «Εl Greco». Tραγούδια δεν γράφω, όμως, γιατί μας έχει ξεπεράσει πια η γραφή των νέων συνθετών με τη ρυθμική μουσική. Η εποχή της μπαλάντας με την οποία καθιερωθήκαμε τελείωσε. Κι επειδή κάθε μουσικό είδος αφήνει το αποτύπωμά του δεν επιτρέπεται να ακολουθούμε τη μόδα. Γι αυτό κι εγώ γράφω μουσική με μια πιο ανήσυχη μουσική διάθεση.
Ποιο από τα τραγούδια του Γιώργου Θεοφάνους σάς αρέσει περισσότερο, ποιο σας συγκινεί και για ποιο λόγο; Πως προέκυψε η συνεργασία σας; Βλέπετε, μήπως, σε εκείνον κάτι από το νεότερο εαυτό σας;
Μ’ αρέσει ο «Παλιόκαιρος» (στίχοι: Εύη Δρούτσα). Καλύτερα να το είχα γράψει εγώ. Η συνεργασία με το Θεοφάνους προέκυψε μέσα απο την αγάπη μου να συνεργάζομαι με άλλους συνθέτες και να φτιάχνουμε ζευγάρια. Εκτιμώ το Γιώργο γιατί κάναμε τις ίδιες σπουδές.
Από τους μεγάλους τραγουδιστές που τραγούδησαν τραγούδια σας, ποιον αναγνωρίζετε περισσότερο και με ποιον θα θέλατε να συνεργαστείτε ξανα; Τι είναι αυτό που σας κάνει να συγκεντρώνετε νέους ερμηνευτές γύρω σας;
Εκτιμώ και τιμώ όλες τις συνεργασίες μου. Είμαι έτοιμος να τις επαναλάβω. Είναι χρέος κάθε δημιουργού να ανακαλύπτει νέα ταλέντα, όπως έκανα κι εγώ κάποτε με το Μιχάλη Χατζηγιάννη.
Πόσες ώρες μελέτης την ημέρα θυμάστε να κάνετε τις εποχές της μεγάλης προσπάθειας; Τι θα συνιστούσατε σε ένα νέο μαθητή που θέλει να κατακτήσει τη δεξιοτεχνία;
Την εποχή του διπλώματός μου, μελετούσα τουλάχιστον 8 ώρες την ημέρα. Η δεξιοτεχνία είναι ένα έμφυτο χάρισμα το οποίο είναι χρήσιμο έως και αναγκαίο στους μουσικούς οι οποίοι αυτοσχεδιάζουν. Στη κλασσική μουσική ό,τι παίζεις είναι γραμμένο. Εκεί έχει σημασία το ταμπεραμέντο του σολίστα.
Υπάρχει ένας σπουδαίος στίχος του Άλκη Αλκαίου που λέει: «τώρα χαμένος στων ονείρων μου το χάρτη, όλο ρωτάω πως τα ‘φερε έτσι η ζωή, αυτοί που φύγανε να με καλούν σε πάρτυ κι αυτοί που ζούνε να μου λείπουν πιο πολύ». Σας λείπουν οι παλιοί; Σας εμπνέουν οι νεότεροι;
Μου λείπουν οι παλιοί δημιουργοί. Παλιά, την εποχή των ηχογραφήσεων στο στούντιο, όταν γινόταν διάλειμμα ή αλλάζαμε βάρδια μιλάγαμε για τα καλλιτεχνικά συμβάντα. Τώρα δεν βρισκόμαστε. Όσο για τους νεότερους θέλω να σας πω ότι με εμπνέουν γιατί ερμηνεύουν μεγάλα τραγούδια με το δικό τους ηχόχρωμα, τη δική τους προσωπική σφραγίδα.
Ακούσατε κάτι καλό τελευταία; Και αν ναι, τι ήταν αυτό;
Ναι. Ακουσα ένα ηπειρώτικο τραγούδι απο τη Μαρίνα Σάττι. Σκέφτηκα αμέσως τα λόγια του πατέρα μου: «Για να αγαπήσει ο κόσμος τα τραγούδια σου πρέπει να σκέφτεσαι ότι γράφεις για παιδιά».
Επιμέλεια Ελένης Αλεξοπούλου
http://www.ogdoo.gr/
(21)