Κάποιες συναυλιακές ανταλλαγές… μεταξύ των Χορωδιών ή και Μπαντών έχουν καταντήσει “συναλλαγές”…! Γίνεται μια Συνάντηση Χορωδιών ή Φιλαρμονικών και βλέπουμε τους ίδιους και τους ίδιους… Π.χ. κάνει ένα Φεστιβάλ η Χορωδία του “Ίκαρου” και καλεί τις Χορωδίες “Δαίδαλος”, “Μίνωας”, “Αθηνά” και “Διοτίμα”· την ίδια ή την άλλη χρονιά κάνει Φεστιβάλ η “Αθηνά” και καλεί τους ίδιους· την άλλη χρονιά η Διοτίμα κ.ο.κ.· έτσι, “συναλλάσσονται”…
Όμως, αυτό δεν είναι σωστό· και δεν είναι σωστό γιατί, άθελά τους ή εσκεμμένα, εγκλωβίζουν στα ίδια και στα ίδια τη μουσική και χορωδιακή γνώση και εμπειρία των χορωδών τους και του φιλότεχνου κοινού της πόλης τους… αφού η ποιότητα των συμμετεχόντων Συνόλων είναι περίπου η ίδια…, κατ’ έτος, οπότε γιατί να πάμε μπροστά… Ένας βασικός λόγος που συμβαίνει αυτό, είναι διότι σε στυλ “εκδρομικού” συλλόγου μάς καλεί ο ένας και ο άλλος και πηγαίνουμε οπότε νομίζουμε πως εκπληρώνουμε τον σκοπό μας…· όμως, ο προορισμός μιας χορωδίας, κατ’ ελάχιστον είναι εκδρομικός…
Δεν είναι έτσι, λοιπόν· ένα Φεστιβάλ έχει πλουραλισμό! Πρέπει να λανσάρουμε στη Χορωδία μας, στην Μπάντα μας και στην πόλη μας, Σύνολα καλλίτερα ή χειρότερα από εμάς και ίσα… Έτσι θα πάμε μπροστά αφού, η απόδοση των άλλων, θα μας κάνει να κρίνουμε και να συγκρίνουμε… Δεν μπορούμε να κρατάμε τον κόσμο στην αμάθεια και στο σκοτάδι… Για να μη φανεί η κατωτερότητα μας, δεν καλούμε καλές Χορωδίες ή Μπάντες, έτσι για να φαινόμαστε εμείς! Λάθος! Φέρνουμε και πολύ καλά Σύνολα χωρίς την απαίτηση να μας καλέσουν κι αυτοί… Αυτό το κάνουμε για ν’ ανεβάσουμε το επίπεδο των Εκτελεστών μας και του Φιλότεχνου κοινού της πόλης μας! Μαθαίνεις καλό σκάκι όταν παίζεις με καλύτερό σου αντίπαλο· ή δεν είναι έτσι; Μια Χορωδία είναι τέλμα στην επαρχία χωρίς χρήματα και δημόσιες σχέσεις…· έτσι θα την αφήσουμε “να βράζει στο ζουμί της”; δεν πρέπει να τη φέρουμε μέχρι την Αθήνα, την Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη “ν’ ανοίξουν τα μάτια της”;
Ας σταματήσουν, επιτέλους, οι “συναλλαγές” του είδους αυτού “γύρο γύρο όλοι…” που μαραζώνουν κι εγκλωβίζουν την ποιότητα… κι ας περάσουμε σε πραγματικές ανταλλαγές που προάγουν την απόδοση, το άκουσμα… Ας το εννοήσουμε καλά, πως οι Χορωδίες και οι Μπάντες δεν είναι εκδρομικά Σωματεία…· κάνουν Τέχνη· και η Τέχνη δεν συμβιβάζεται με συναισθηματισμούς! “Η κάνεις Τέχνη ή δεν κάνεις”… Με “συναλλαγές” κοροϊδεύεις πρώτα τον εαυτό σου και ύστερα τους εκτελεστές σου και το κοινό σου… Τα Διοικητικά Συμβούλια έχουν μεγάλη ευθύνη· τη μοναδική ευθύνη. Ο Μαέστρος υπακούει… στο Δ.Σ.· στο Δ.Σ. που αποτελεί το Α και Ω σ’ έναν Φορέα!
ΠΑΝ
(20)