Στη Χορωδιακή Πράξη, για να έχουμε θετικό αποτέλεσμα, απαιτείται η αρμονική συνεργασία του «κουαρτέτου»: Διοικητικό Συμβούλιο – Μαέστρος – Χορωδοί – Κοινό…
Είναι ευνόητο για έναν κοινό νου, πως, η έλλειψη έστω και του ενός κρίκου, από το 4πτυχο, γίνεται αφορμή να μην έχουμε αποτέλεσμα…· οποιοδήποτε αποτέλεσμα είν’ αυτό, όσον αφορά την ποιότητα του τελικού ακούσματος: Να πάρουμε, ως παράδειγμα, την απουσία του κρίκου, που, ακούει στ’ όνομα «κοινό»; Ας φαντασθούμε μια Χορωδία ή μια Μπάντα να ερμηνεύει το πρόγραμμά της απέναντι κενών καθισμάτων…!
Όμως, ας δούμε, διεξοδικότερα, ένα ένα:
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ: Μέχρι το ’80, περίπου, ήταν δυνατόν να υφίσταται μια Χορωδία έχοντας τα τρία στοιχεία δηλ. “Μαέστρος-Χορωδοί-Κοινό”. Μέχρι, τότε, δεν υπήρχαν, γενικά, απαιτήσεις… σχετικές με την οργάνωση εκδηλώσεων, τη συμμετοχή σε άλλες, την ύπαρξη του ίδιου του «φορέα», τις φορολογικές υποχρεώσεις (τότε, μπορούσε μια Χορωδία να εισπράξει χρήματα χωρίς να δώσει λόγο στην Εφορία…). Όμως, από το ’80 και μετά, και συν τω χρόνω, όλα τα νέα Χορωδιακά τμήματα, που, συγκροτούνταν, ξεκινούσαν από το Δ.Σ. αλλά και τα «ορφανά» μέχρι, τότε, απέκτησαν πατέρα, το Δ.Σ. Κι όταν, λέμε, Δ.Σ., ασφαλώς μιλάμε για έναν ελεύθερο Σύλλογο που δημιουργείται με το Καταστατικό του, εξ’ αρχής… Όμως, και τέτοιος να μην είναι, και είναι Δημοτική Χορωδία, κι εδώ υφίσταται Δ.Σ. με τον Δήμαρχο επικεφαλής… ή αν είναι Οργανισμός ο Διοικητής κ.ο.κ. για να φτάσουμε, πλέον, στις μέρες μας, που, χωρίς Δ.Σ. δεν μπορεί να σταθεί και να λειτουργήσει μια Χορωδία… Και μόνο ένα παράδειγμα αναφέρουμε, αυτό δηλ. του ότι δεν μπορείς να εισπράξεις ούτε ένα ευρώ, από κανέναν επίσημο ή ανεπίσημο φορέα… αυτό και μόνο σε βάζει στη γωνία…
ΜΑΕΣΤΡΟΣ: Σήμερα, είναι αδιανόητο για έναν βετεράνο «του αγωνίσματος» Μαέστρο –αν υπάρχει επί των επάλξεων ή στη ζωή- να του ‘πεις, ότι, αγαπητέ φίλε, έπαψες να είσαι «ο νεφεληγερέτης και ο αστραποβρόντης Δίας» και, πως, δεν είσαι η πρώτη αλλά η δεύτερη τρύπα του κλαρίνου, μετά το Δ.Σ.! Σκληρό, αυτό, αλλά έτσι, είναι, σήμερα, αφού τον πρώτο λόγο έχει το Δ.Σ. στη σύσταση και λειτουργία μιας Χορωδίας Συλλόγου, Ομίλου, Δήμου, Οργανισμού… Όμως, τι να το κάνεις ένα Δ.Σ. χωρίς τον Μαέστρο της αφού θα μοιάζει «αυγό χωρίς περιεχόμενο»; Ναι· δεν νοείται Χορωδία χωρίς τον Μαέστρο της…
ΧΟΡΩΔΟΙ: Και αυτό είναι ευνόητο… ήτοι η ύπαρξη των Χορωδών -γυναικών και αντρών, αγοριών και κοριτσιών…- διότι, χωρίς την κλάση -κατά τη στρατιωτική ορολογία- δεν νοείται Χορωδία, όπως δεν νοείται Μπάντα ή Ορχήστρα χωρίς τους εκτελεστές της…! Ναι· οι Χορωδοί-ερμηνευτές είναι το «περιεχόμενο»· χωρίς αυτούς, τόσο το Δ.Σ. όσο και ο Μαέστρος… είναι «άνευ αντικρύσματος»…
ΚΟΙΝΟ: Όσο «άνευ περιεχομένου» είναι ένας ποδοσφαιρικός αγώνας σε άδειο -από φιλάθλους- γήπεδο, άλλο τόσο «αδιάφορη και ορφανή» είναι μια Συναυλία Χορωδίας ή Μπάντας ή Ορχήστρας ή… -αν και παρόντων του Δ.Σ., του Μαέστρου της και των Χορωδών της- να εκτελεί πρόγραμμα ενώπιον κενών καθισμάτων! Πόσο Θεία Λειτουργία δύναται να είναι απόντος του εκκλησιάσματος…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μετά τ’ ανωτέρω, όπως αντιλαμβανόμαστε, δεν έχουμε αποτέλεσμα αν, από τα παραπάνω τέσσερα, λείπει έστω και ένα…! Προϋπόθεση, λοιπόν, για ένα θετικό αποτέλεσμα, αφ’ ενός είναι η πλήρης απαρτία του “κουαρτέτου” και, αφετέρου, η μεταξύ τους συνοχή-συνεργασία… Αν δηλ. δεν υπάρχει συνεργασία ή ο ένας προσπαθεί να επιβληθεί -καπελώσει- τον άλλο… το αποτέλεσμα δεν θα είναι το αναμενόμενο…
Προσοχή, όμως, μήπως “παρατραβήξουμε το σχοινί” οπότε θα έχουμε αντίθετα αποτελέσματα… Με άλλα λόγια, αυτά τα Σύνολα, για τα οποία, εμείς, αναφερόμαστε, ούτε Δημόσια υπηρεσία είναι, ούτε Οργανισμός, ούτε εργοστάσιο… ώστε ν’ απαιτούμε “σιδηρά πειθαρχία”… κάτι, που, πρέπει να επιδιώκει -δηλ. επαγγελματική ευσυνειδησία- ένας φορέας του οποίου, οι εκτελεστές, είναι, πλήρως, αμειβόμενοι…· εδώ, ναι, απαιτούμε συνέπεια….· όπως συνέπεια, απαιτούμε, από τον Μαέστρο, που, αμείβεται, πλήρως… διότι, αν είναι να εισπράττει τα εισιτήρια του και κάτι παραπάνω… απ’ αυτόν, τι να απαιτήσεις… αφού “βράζει στο ίδιο καζάνι με τους ερμηνευτές του…
Η ιδεώδης συνεργασία στα ερασιτεχνικά σύνολα “Δ.Σ.-Μαέστρου-Εκτελεστών”είναι το “παρεΐστικο” ύφος… Πρέπει να υπάρχει ένας “φιλικός αλληλοσεβασμός” ο οποίος θα εδράζεται στο “φιλότιμο του Έλληνα”! Η αρμονική συνεργασία αυτής της “τριπλέτας” θα συντελέσει και στην προσέλευση του κόσμου και στη μουσική εκπαίδευσή του…
Αγήνωρ
(24)