Η κυρία, δεν ήταν ανήλικη…· τουναντίον, ήταν “ενηλικιότατη”… Ως εκ τούτου, τι υπεύθυνος ν’ αναζητηθεί και κουραφέξαλα… Κι όμως, υπάρχει υπεύθυνος… Ας δούμε το γεγονός:

Η κ. Χορωδός, στην πόλη που έφτασε με το πούλμαν, προκειμένου, η Χορωδία της, δώσει Συναυλία, η κ. Χορωδός δεν περίμενε ν’ ακινητοποιηθεί το λεωφορείο, αφού, επάνω στις μανούβρες, που, έκανε, έσπευσε να κατεβεί πρώτη… αλλά πρόωρα και παρά την προειδοποίηση… Το αποτέλεσμα ήταν να τσουβαλιαστεί με, επακόλουθα, ένα ελαφρό στραμπούληγμα του ποδιού της κι ένα χτύπημα στον μηρό… Ευτυχώς, που, σοβαρά, σκεπτόμενη, παραδέχτηκε, πως, δεν της φταίει κανείς άλλος, ει μη μόνον ο εαυτός της και η βιασύνη της… Αν, όμως, ζητούσε “τα ρέστα”, ποιος θα την “πλήρωνε”;

Κανονικά, ο Αρχηγός της αποστολής ήταν ο άμεσα υπεύθυνος για να λογοδοτήσει προς τις Δικαστικές Αρχές… απαντώντας γιατί η πόρτα ήταν ανοιχτή και… Όμως, σ’ αυτή την αποστολή, Αρχηγός δεν υπήρχε, ούτε και είχε ορισθεί κανείς… οπότε, υπεύθυνο να λογοδοτήσει είναι το Διοικητικό Συμβούλιο και, πιο συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος που αυτός εκπροσωπεί τον Σύλλογο! Και ρωτάει, κανείς, αν δεν ήταν η κ. Χορωδός που έπεσε αλλά ένα παιδάκι της Παιδικής Χορωδίας, μήπως έσπαζε το κεφάλι του;! Εδώ, κάποιος θα πήγαινε φυλακή!

Προς γνώση και συμμόρφωση, λοιπόν, και για να μη θρηνήσουμε θύματα, και για να μην πάει κανείς φυλακή, απ’ εδώ και στο εξής, οποιοδήποτε Σύνολο όταν μετακινείται -χορωδιακό, φιλαρμονικής, θεατρικό, σχολικό, εκδρομικό…-, εντός ή εκτός πόλης, ναι, πρέπει να έχει τον Αρχηγό και Υπαρχηγό του! Αυτοί επιλέγονται από το Δ.Σ. και επιλέγονται μέσα από έμπειρους τέτοιων εξορμήσεων, που, μπορεί να είναι Εκπαιδευτικοί -ξέρουν από εκδρομές παιδιών- ή μέλη Εκδρομικών σωματείων ή Στρατιωτικοί ή… τέλος πάντων, κάποιοι έμπειροι, όπως, είναι, μέλη του Δ.Σ., που, και κατά το παρελθόν έχουν ηγηθεί τοιούτων εξορμήσεων… Επιλέγονται αυτοί οι άνθρωποι αφού, προηγουμένως, ερωτηθούν αν δέχονται και, σε θετική περίπτωση, συντάσσεται “Πρακτικό, που, ορίζει τον Αρχηγό και Υπαρχηγό για τη μετάβαση και επιστροφή της Χορωδίας…” καθότι “τα γραμμένα πιάνονται”…· πρακτικό του Δ.Σ. με, αυστηρά, προδιαγεγραμμένο το δρομολόγιο… ή δυνατόν και με τις στάσεις που θα γίνουν κ.λ.π….

Παράλληλα, δίνονται προφορικές, αναλυτικές οδηγίες, από το Δ.Σ.: π.χ. τους εφιστάται η προσοχή, τι να προσέξουν και ποιες οι υποχρεώσεις τους και οι ευθύνες τους… και, το κυριότερο, τους δίνεται να καταλάβουν -στον Αρχηγό και Υπαρχηγό- την ευθύνη που έχουν γι’ αυτή τη μετακίνηση…· το οποίο “ντουέτο” είναι το υπεύθυνο και για τα λοιπά…: δηλ να μοντάρει τη λίστα των επιβαινόντων, να κανονίσει τα “πληρώματα” των δωματίων, να έλθει σε συνεννόηση με το ξενοδοχείο ώστε να πάρουν τα κλειδιά και να τα μοιράσουν, να τηρήσει τ’ ωράριο των προσκλητηρίων, εξόδου και εισόδου, γεύματα, δείπνα…· είναι υπεύθυνο, το “ντουέτο”, για τα πάντα… ώστε, να πάει και να επιστρέψει το Σύνολο, σωματικά, ακέραιο και, όχι μόνο ακέραιο, αλλά και ικανοποιημένο, χωρίς παράπονα, γκρίνιες και τα σχετικά που παρατηρούνται… Έτσι, λοιπόν, αν ένας Πρόεδρος και ένα Δ.Σ., θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του και να επιτελεί, όπως πρέπει, τα καθήκοντά του, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, δεν πρέπει ν’ αμελεί τον ορισμό Αρχηγού και Υπαρχηγού και όχι μόνο…

ΠΑΝ

Υ.Γ.:
1.Το “ντουέτο” καλό είναι ν’ απαρτίζεται από άντρα και γυναίκα για ευνόητους λόγους -τουαλέτα, γυναικολογικά προβλήματα…

2.Καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, ένας από τους δύο -Αρχηγός ή Υπαρχηγός- κάθεται στη θέση του συνοδηγού, ώστε να συννενοείται, άμεσα, με τον οδηγό, να τον προφυλάσσει από ενοχλητικές ερωτήσεις και κουβέντες των επιβαινόντων, να τον κρατάει, τεχνηέντως, εν εγρηγόρσει, να τον παρατηρεί, διακριτικά, στις στάσεις, στον καφέ, στο φαγητό… μήπως είναι επιρρεπής στο αλκοόλ…, να παρακολουθεί την οδήγηση και την ταχύτητα…

3.Παλιότερα, -πριν της γέφυρας-, παιδική χορωδία ερχόμενη από Πρέβεζα, αποβιβάστηκε στο Ρίο ξεχνώντας ένα παιδάκι στο Αντίρριο…! Φανταστείτε την ταραχή…! Το “ντουέτο” είναι, πρώτιστα, εδώ, υπεύθυνο, δηλ. σε κάθε προσκλητήριο να κάνει “κοντρόλ”…· κι επειδή, αυτό, είναι “ψυχοφθόρο”… κάθε τόσο να φωνάζουμε: Παπαδόπουλος, Ανδριανοπούλου, Σαββαϊδου, Παπαδόπουλος Κ., Λαμπρέα… γι’ αυτό δίνουμε αριθμούς… που, έτσι, είναι πολύ πολύ πιο εύκολο να ελέγξεις και πιο σύντομο…: π.χ. το 1 παίρνει ο Αρχηγός και το τελευταίο -π.χ. το 48- ο Υπαρχηγός… Στο ξεκίνημα της αποστολής γίνονται δυο τρεις πρόβες προσκλητηρίου… οπότε σε κάθε στάση… αρχίζοντας από τον Αρχηγό γίνεται αρίθμηση… Σε περίπτωση που δεν ακούγεται ένα νούμερο… κινητοποιείται…

4.Αν το σχήμα είναι μικτό δηλ. ανήλικοι μ’ ενήλικες… σε κάθε έξοδο προσέχουμε τους ανήλικους τους οποίους έχουμε “χρεώσει”…: π.χ. η κ. Αθανασία προσέχει, υπεύθυνα, τον Σωτηράκη και την Ελενίτσα, ο κ. Παναγιώτης τον Μιχαλάκη και τον Αριστείδη κ.ο.κ….

5.Μα, θα μου ‘πεις, τι μας λες· εδώ, ταξιδεύουμε 30 χρόνια με την Μπάντα, και δεν έχει λυθεί ρουθούνι… Έτσι είναι· όμως “το κακό δεν αργεί να ‘ρθει”…· άλλωστε, “μια φορά συμβαίνει…” κι αυτή τη φορά θέλουμε ν’ αποτρέψουμε…

6.Το “ντουέτο”, σε μια τέτοια έξοδο του συνόλου, περισσότερο “κάνει την ποινή του” και πολύ λιγότερο είναι “τίτλος διάκρισης” ο ορισμός τους… αφού είναι υποχρεωμένο “να εξυπηρετεί…” σε βάρος της δικής του ανεμελιάς… Αυτό πρέπει να το ενστερνιστούν αμφότεροι: και το “ντουέτο” ότι δεν τους επιλέξαμε για να “διατάζουν” και να κάθονται στην πρωτοκαθεδρία… αλλά και το σύνολο να εννοήσει, ότι, αυτοί που αποτελούν “το “ντουέτο” εξυπηρετούν μια κατάσταση -“είναι υπηρέτες τους”- θυσιάζοντας την ηρεμία τους, διακινδυνεύοντας και όχι απολαμβάνοντας…

(47)